Wyzwania można podzielić na te konkretne i pilne, oraz te niezbędne w perspektywie długoterminowej.

Najpilniejszym aktualnie wyzwanie jest walka z ASF. Hodowcy pilnie potrzebują nowego i skuteczniejszego planu walki z zarazą. Głównymi elementami  tego planu jest ograniczenie rozprzestrzeniania wirusa w populacji dzików, likwidacja gospodarstw za rekompensatą, które nie wprowadziły wymaganych standardów bioasekuracji, poprawa biologicznego zabezpieczenia gospodarstw. Hodowcy postulują by do sztabów kryzysowych wprowadzić reprezentantów środowisk hodowców oraz wprowadzić rekompensaty cenowe dla producentów ze stref niebieskich. Ostatnim elementem jest wzmocnienie kadrowe i finansowe Inspekcji Weterynaryjnej oraz generalnie zapewnienie w budżecie niezbędnych środków finansowych na walkę z ASF.

Olbrzymim problemem z jakim zmagają się hodowcy to bariery prawne dla zrównoważonego rozwoju sektora. Chodzi zwłaszcza o dostęp do ziemi rolniczej i utrzymanie dzierżaw z KOWR, wyznaczenie obszarów pod rozwój produkcji zwierzęcej oraz zniesienie nieuzasadnionego wymogu posiadania 70% gruntów pod nawożenie gnojowicą. W szerszej perspektywie to wypracowanie racjonalnych i możliwych do spełnienia zasad wprowadzania Zielonego ładu. Warto byłoby także uprościć procedury uzyskiwania pozwoleń budowlanych i generalnie ograniczyć biurokrację i nadmierny formalizm prawny i sprawozdawczy.

Hodowcy postulują wprowadzenie cyfrowego systemu obrotu lekami i zwierzętami co umożliwi kontrolę chorób i szybką wymianę danych między uczestnikami łańcucha dostaw. To z kolei poprawi transparentność w łańcuchu dostaw. Wprowadzenie tych rozwiązań umożliwi redukcję zużycia leków, kosztów gromadzenia danych i nakładów pracy. W szerszej perspektywie ministerstwo powinno wprowadzić rozwiązania wspierające ograniczanie oporności na substancje przeciwbakteryjne.

Sporą bolączkę są rozliczenia za sprzedane zwierzęta. Hodowcy liczą na ustalanie krajowej ceny bazowej (referencyjnej) na tydzień do przodu, a także na to że klasyfikacja poubojowa dokonywana będzie przez niezależny podmiot. Do klasyfikacji powinno zostać wprowadzone nowe równanie regresji uwzględniające udoskonalone genotypy świń.

Z kolei wyzwania o charakterze strategiczny i długoterminowym można podzielić na trzy grupy.

To przede wszystkim rozpowszechnienie systemów jakościowych produkcji. Do tych systemów należy poprawa kontroli całego procesu produkcyjnego od pola do stołu, wprowadzenie rozwiązań wspierających poprawę dobrostanu zwierząt, ograniczanie niekorzystnego oddziaływania sektora na środowisko oraz wspierających ochronę klimatu i dążenie do zerowego śladu węglowego sektora. Oznacza to podniesienie profesjonalizmu w całym łańcuchu dostaw i zróżnicowanie oferty o produkty lokalne.

Drugim z wyzwań strategicznych jest budowa jednolitego i współpracującego środowiska rolniczego oraz zwiększanie poziomu kompetencji. To wspieranie działań integrujących różne środowiska i organizacje rolnicze i promujących ich współpracę, Wprowadzane rozwiązań zwiększających dostęp do najnowszej wiedzy w zakresie produkcji rolnej, promujących współpracę sektora produkcji rolnej z sektorem przetwórczym.

Ostatnim z wyzwań o strategicznym charakterze jest aktywne kształtowanie pozytywnego wizerunku sektora rolnego i produkcji zwierzęcej. Tu bardzo przydałyby się kampanie informacyjne i inne działania prezentujące produkcję rolną, w tym chów i hodowlę zwierząt, bazujące na faktach i obalające mity budowane przez niektóre środowiska.

Rolnicza Siódemka

1.          ASF – nowy, skuteczniejszy plan walki z zarazą

• Ograniczenie rozprzestrzeniania wirusa w populacji dzików
• Likwidacja za rekompensatą gospodarstw, które nie wprowadziły wymaganych standardów bioasekuracji
• Poprawa biologicznego zabezpieczenia gospodarstw
• Wprowadzenie reprezentantów producentów świń do sztabów kryzysowych
• Wzmocnienie kadrowe i finansowe Inspekcji Weterynaryjnej
• Wprowadzenie rekompensat cenowych dla producentów ze stref niebieskich
• Zapewnienie w budżecie niezbędnych środków finansowych na walkę z ASF

2.          Zniesienie barier prawnych dla zrównoważonego rozwoju sektora

• Dostęp do ziemi rolniczej i utrzymanie dzierżaw z KOWR
• Wyznaczenie obszarów pod rozwój produkcji zwierzęcej
• Zniesienie nieuzasadnionego wymogu posiadania 70% gruntów pod nawożenie gnojowicą
• Uproszczenie procedur uzyskiwania pozwoleń budowlanych
• Ograniczenie biurokracji i nadmiernego formalizmu prawnego i sprawozdawczości
• Wypracowanie racjonalnych i możliwych do spełnienia zasad wprowadzania Zielonego ładu

3.          Cyfrowy system obrotu lekami i zwierzętami, kontroli chorób

• Szybka wymiana danych między uczestnikami łańcucha dostaw
• Poprawa transparentności w łańcuchu dostaw
• Wprowadzenie rozwiązań umożliwiających redukcję zużycia leków, kosztów gromadzenia danych i nakładów pracy
• Wprowadzenie rozwiązań wspierających ograniczanie oporności na substancje przeciwbakteryjne

4.          Rozliczenia za sprzedane zwierzęta

• Ustalanie krajowej ceny bazowej (referencyjnej) na tydzień do przodu
• Klasyfikacja poubojowa dokonywana przez niezależny podmiot
• Wprowadzenie do klasyfikacji nowego równania regresji uwzględniającego udoskonalone genotypy świń

5.          Rozpowszechnienie systemów jakościowych produkcji

• Poprawa kontroli całego procesu produkcyjnego od pola do stołu
• Wprowadzenie rozwiązań wspierających poprawę dobrostanu zwierząt
• Wprowadzenie rozwiązań wspierających ograniczanie niekorzystnego oddziaływania sektora na środowisko
• Wprowadzenie rozwiązań wspierających ochronę klimatu i dążenie do zerowego śladu węglowego sektora
• Podniesienie profesjonalizmu w całym łańcuchu dostaw
• Zróżnicowanie oferty o produkty lokalne

6.          Budowa jednolitego i współpracującego środowiska rolniczego oraz zwiększanie poziomu kompetencji

• Wspieranie działań integrujących różne środowiska i organizacje rolnicze i promujących ich współpracę
• Wprowadzane rozwiązań zwiększających dostęp do najnowszej wiedzy w zakresie produkcji rolnej
• Wprowadzanie rozwiązań promujących współpracę sektora produkcji rolnej z sektorem przetwórczym

7.          Aktywne kształtowanie pozytywnego wizerunku sektora rolnego i produkcji zwierzęcej

• Kampanie informacyjne i inne działania prezentujące produkcję rolną, w tym chów i hodowlę zwierząt, bazujące na faktach i obalające mity budowane przez niektóre środowiska.